Het nieuwe Ezinge 3 begint competitie met gelijkspel

Zaterdag 23 september begonnen we de competitie met de wedstrijd Mamio 7 uit Groningen. Door nog enkele afwezigen en het gebrek aan een vaste keeper begonnen we in een ‘fantasie opstelling’

Eric op doel omdat hij tenminste enige praktijkervaring als keeper had.  De weer teruggekeerde John als rechtsback, Sander in een nieuwe rol als laatste man met Melle in de buurt als voorstopper. Peter Eisen begon als stand-in voor de beoogde linksback Bouke die geblesseerd was.

Op het middenveld vanaf rechts Frank en met Wilfred in het midden als controleur. Hedzer, die vanwege de oefenwedstrijd van het 2e op het andere veld, zijn kans schoon zag om samen met zijn zoons te voetballen op de vertrouwde positie daarvoor en Maarten vanaf links.

Voorin hadden we met Bram en Denis twee vertrouwde namen. JO17 spelers Jacco en Steven begonnen als wisselspelers.

De opdracht vooraf was om rustig te beginnen, eerst elkaar proberen te vinden en van daaruit te gaan voetballen.  Het was echt de eerste wedstrijd omdat de geplande oefenpot tegen het tweede, een week eerder, niet doorging. De taken werden best goed uitgevoerd voor een allereerste keer en dat leverde een leuke eerste helft op met een ruststand van 0-1. Wij hadden het betere van het spel, maar de tegenstander scoorde uit een van hun spaarzame aanvallen. Een kopbal daarvoor van Denis uit een voorzet van Frank werd helaas afgekeurd wegens vermeend buitenspel. Onze jeugdige invallers waren inmiddels al in het veld gekomen en lieten zich verdienstelijk zien. Er zat dus wel muziek ? in.

Met John en Hedzer op de bank begonnen we het tweede bedrijf. Ezinge kreeg steeds meer grip op het spel van de multiculturele tegenstander ‘oet Stad’. Mamio scoorde echter rechtstreeks uit een corner waar wij maar naar elkaar stonden te kijken, knullig doelpunt.

De mouwen werden echter opgestroopt en we gaven Mamio nauwelijks ruimte om er uit te komen. De aansluiting met de 1-2 door Denis was dan ook een terechte beloning.  Vervolgens op jacht naar de gelijkmaker, want ook die zou verdiend zijn. Dat viel helaas even tegen toen Mamio uit een spaarzame counter wist te scoren.

Ezinge gaf niet op en de uitblinkende Poolse keeper werd uit alle hoeken en standen bestookt. Die keeper gaf ook niet op en hij leek schier onpasseerbaar, tot wanhoop van ons.

Gelukkig raakte hun beste middenvelder uitgeschakeld nadat Wilfred tijdens een duel per ongeluk op zijn teen stond. De beste man bleek met een zo goed als afgebroken teennagel het veld ingestapt. Niet zo handig dus, met veel geschreeuw en gevloek verdween hij naar de kant en na 5 minuten was zijn misbaar waarschijnlijk nog steeds in Ezinge en Garnwerd te horen ?

Alle registers werden opengetrokken.  De 3-2 kwam op het bord toen Melle een schot op doel lostte. Normaal gesproken zou deze naast gegaan zijn. Gelukkig werd de bal van richting veranderd door het been van Hedzer, goal!

Ezinge bleef vechten voor de gelijkmaker en die kwam min of meer in de blessuretijd. In de tussentijd had scheids Cor een gele en een rode kaart uitgedeeld aan twee Mamio spelers die deze met veel misbaar in ontvangst namen. Misbaar? Ja, de sfeer werd grimmig en er werden de nodige intimiderende (en dan zeg ik het nog netjes) verwensingen naar Cor en onze spelers geuit.

De rapen waren helemaal gaar toen Melle een voorzet van Denis inkopte wat de gelijkmaker betekende. Deze treffer voelde voor ons als een overwinning. In werkelijkheid hadden we ook moeten winnen, als de geweldige keeper er niet had gestaan hadden we zeker met drie doelpunten verschil gewonnen.


Kort daarna werd het eindsignaal gegeven. Het was mooi weer deze middag en na afloop draaide de sfeer 180º.  Eenmaal fris en afgekoeld onder de douche vandaan werd het nog erg gezellig. Er werden de nodige moppen getapt en liedjes gezongen. Met als gevolg dat Dina een goed kantineomzet had. Memorabel begin van de competitie in elk geval voor het nieuwe/jonge team.