Een overwinning en toch voelt het raar

Afgelopen zaterdag leek het op een gewone zaterdagmiddag. Iets na kwart voor twee verzamelde een groepje spelers van het tweede elftal zich bij de picknicktafels voor de kantine. Ook deze zaterdag waren er weer een drietal jeugdspelers nodig om het team te completeren. Ook niks ongewoons. Zo’n 30 jaar geleden was ik zelf regelmatig een van de jeugdspelers die ’s middags bij de ‘’oudjes’’ van Ezinge 3 of 2 mee mocht doen. Bij de ingang van het sportpark stonden de flessen met desinfecterende gel. Ook daar waren we al enige weken aan gewend.

Toch was het anders. Door de nieuwste overheidsmaatregelen was de kantine op slot en publiek niet welkom. Maar publiek hebben we normaal toch ook al amper en Marc was als enige vertegenwoordiger van de vereniging aanwezig. Dat om de kleedkamers (twee per team) te openen en sluiten en de thee in de rust te verzorgen.

Nadat iedereen zich omgekleed had maakte Ite de startopstelling bekend. Ruben verdedigde het doel en verving weer Egbert. Zijn verhuizing van eerder die dag voelde ik helaas al enigszins in de benen. De achterhoede werd naast mijzelf gevormd door David, Fredje en Douwe. Op het middenveld mochten Frank, Hedzer, Jan Henk en Jochem G beginnen en voorin werd het spitsenduo gevormd door de teruggekeerde Denis en Bram.  Marcel, Maarten, John N en jeugdspelers Remco T en Jochem S vormden de bank.  De langgeblesseerde Sander werd als coronabegeleider/grensrechter toegevoegd aan de technische staf en kon zo toch aanwezig zijn bij de wedstrijd.

De tegenstander, Grijpskerk 6, kwam goed uit de startblokken en scoorde als snel de 0-1 en leek zelfs op 0-2 te komen. Die goal bleek vanuit buitenspelpositie te zijn gemaakt en werd door scheidsrechter Grietko afgekeurd.  Via een goal van Bram kwamen we weer op gelijke hoogte. Ite had het al aangekondigd: door de volle bank zou er regelmatig worden gewisseld. De eerste wissel kwam ondanks dat toch nog onverwacht. Jochem G. viel uit met een blessure en werd vervangen door Maarten. Niet veel later werd Denis vervangen door John N. De verdediging van Ezinge stond er bij de 1-2 van Grijpskerk niet goed op. Toch leken we voor rust nog weer gelijk te komen toen een afstandsschot van Wilfred keihard op de paal terecht kwam. Vrijwel direct nadat Remco was ingevallen floot de scheidsrechter voor de thee.

Marcel en Jochem S kwamen na de rust in het veld en ik nam voor het eerst plaats in een van de mooie nieuwe dugouts. Buurman Michel was nog steeds geblesseerd. Hij had in de zomer de bomen tussen zijn tuin en het sportcomplex gekapt en kon daar mooi vanaf eigen terrein zien hoe Hedzer de gelijkmaker scoorde (2-2). Ezinge voerde de druk op Grijpskerk vervolgens op en een behoorlijk aantal kansen volgde. Gelukkig werd er niet, zoals je vaak ziet, tegen de verhouding in door de tegenstander gescoord maar maakte Jochem S de verlossende 3-2.  Een opstootje bij de keeper leidde tot 2 gele kaarten/tijdstraffen. Frank en de keeper van Grijpskerk mochten even toekijken van de scheidsrechter. Bram bepaalde uiteindelijk de eindstand op 4-2.  Het was op het incidentje met de keeper na een sportieve en leuke wedstrijd !

De “Douwe van de week’’ bokaal was bij de verhuizing van Egbert ook weer tevoorschijn gekomen en werd door Ite uitgereikt aan de enige kandidaat: Frank.   Zo’n eerste overwinning na een nederlaag en een gelijkspel, dat verdient natuurlijk een drankje en een gezellige derde helft. De derde helft is niet voor niks één van de belangrijkste onderdelen van het Kelderklasse voetbal. Maar, helaas…..